ჩემო ჯიგრიანო ქართველო, ჩემო მზისმიერო დღეობავ. მიწავ ყორნისებრთა მთუთქავო, ზეცავ მოტირალო სიმებად. ჩემო ლომგულა ვაჟკაცებო. დანო, დავითნო და თამარნო, როგორ მიხარია ვერ ვამბობ! ჩვენ გავერთიანდით ყველა დღედ. ჩემო სიყვარულის ქვეყანავ, მარწუხს ვერ დაგადებს მტავრალნი. მუდამ იზეიმებ აღდგები, ვით ლაზარე აღდგა მკვდართაშინ. ჩემო, მხოლოდ ჩვენო ,არვის სხვის. ზეცავ მეწამული დღის მკვლელო. ჩემო დალოცვილო ქვეყანავ, დღე ურდოთა მკვლელი კვლავ მოვა!!!